Een stop-gesprek of normoverdragend gesprek is een gesprek dat wordt gevoerd tussen een officier van justitie van het Openbaar Ministerie en een verdachte van een strafbaar feit. De officier kan bij een strafbaar feit zo’n gesprek inzetten als alternatief voor een strafrechtelijke interventie.

Doelgroep

De doelgroep bestaat uit verdachten van een strafbaar feit.

Doel

Het doel van dit gesprek is om de verdachte bewust te maken van de gevolgen van zijn of haar gedrag en hem of haar te wijzen op de normen en waarden die in de samenleving gelden.

Zo kan snel, efficiënt en passend gevolg worden geven aan strafbare feiten, zonder dat er een langdurige strafrechtelijke procedure nodig is. Het kan ook dienen als een kans voor de verdachte om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn daden en de kans op herhaling te verminderen.

Werkwijze

Het STOP-gesprek is geen strafrechtelijke procedure, maar een mogelijkheid voor het OM om een verdachte te confronteren met de gevolgen van zijn of haar gedrag en om te proberen recidive te voorkomen. De werkwijze van een stop-gesprek door het OM is als volgt:

• Initiatie van het stop-gesprek: Het OM bepaalt of een zaak geschikt is voor een stop-gesprek. Dit kan onder andere afhangen van de ernst van het strafbare feit, de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en de kans op recidive.
• Uitnodiging: Het OM nodigt de verdachte uit voor een stop-gesprek. Dit kan schriftelijk gebeuren, via een brief of een officiële uitnodiging, of mondeling, bijvoorbeeld tijdens een verhoor.
• Informatievoorziening: Tijdens het stop-gesprek wordt de verdachte geïnformeerd over de reden van het stop-gesprek, de mogelijke gevolgen en de alternatieve afdoeningen die kunnen worden overwogen. De verdachte krijgt de gelegenheid om vragen te stellen.
• Verhoor: Het OM kan vragen stellen aan de verdachte om meer informatie te verkrijgen over de zaak. De verdachte heeft het recht om te zwijgen, maar kan er ook voor kiezen om te reageren op de gestelde vragen.
• Onderhandeling en afdoening: Na het verhoor kan het OM met de verdachte onderhandelen over een mogelijke alternatieve afdoening van de zaak. Dit kan bijvoorbeeld een strafbeschikking, een transactie, een schikking of een sepot met voorwaarden zijn. De verdachte heeft het recht om een voorstel te accepteren, te weigeren of om bedenktijd te vragen.
• Overeenkomst: Als de verdachte en het OM tot overeenstemming komen over de alternatieve afdoening, wordt er een overeenkomst opgesteld waarin de gemaakte afspraken worden vastgelegd. Beide partijen moeten deze overeenkomst ondertekenen.
• Uitvoering: De verdachte dient zich te houden aan de gemaakte afspraken, zoals het betalen van een boete, het volgen van bepaalde interventies of het verrichten van onbetaald werk. Als de verdachte zich niet aan de afspraken houdt, kan de zaak alsnog worden overgedragen aan een rechter.

Organisatie

Openbaar Ministerie

Links

Kijk voor meer informatie op de website van het Openbaar Ministerie.